انسان خوب بودن دغدغه همه اولیا است
گفتوگو با دو تن از اولیاء دبیرستان علامه طباطبایی واحد دکتر شریعتی
«حسین طاهباز» مترجم زبان انگلیسی و «مژگان محبوبی» فوق‌لیسانس علوم اجتماعی هستند. «مهران درفشی» پسر دوم خانم محبوبی است که در واحد دکتر شریعتی مشغول به تحصیل است. ایشان سه سال است که عضو انجمن اولیا و مربیان دبیرستان علامه طباطبایی واحد دکتر شریعتی هستند. «پارسا طاهباز» چند سالی را در ایران نبوده و به گفته پدرش از کشور کانادا با تحقیقات اینترنتی مدرسه دلخواه‌شان را پیدا کرده‌اند گفت‌وگوی مشروح «جوانه اندیشه» با این عزیزان را می‌خوانید:
در ابتدا از چگونگی آشنایی خود با مدرسه علامه طباطبایی برای ما بگویید و نحوه همکاری خودتان در انجمن اولیا و مربیان را هم توضیح دهید؟
مژگان محبوبی: من مطالعات زیادی در مورد مدارس شهر تهران داشتم و از این مدرسه شاخص فرهنگی‌اش بیشتر برایم مهم و با ارزش تلقی می‌شد. یعنی علاوه بر بُعد آموزشی اینجا که در جای خود بی‌نظیر است، برای من بُعد فرهنگی اهمیت داشت. از آنجا که من خودم معاون اجرایی دبیرستان دخترانهٔ «ربانی» هستم، مسائل تربیتی و فرهنگی خیلی برایم اهمیت داشت و همان‌طور که عرض کردم با تحقیق و مطالعه متوجه شدم که دبیرستان علامه طباطبایی برای تحصیل فرزندم مناسب می‌باشد. با توجه به رشته تحصیلی‌ام همواره تمایل داشتم که‌یک کار فرهنگی در کنار کارِ اصلی‌ام داشته باشم. لذا به رأی سایر اعضاء به عضویت انجمن اولیا و مربیان درآمدم. خوشبختانه، چون همه چیز در اینجا با مدیریت خوبِ آقای تمیمی با دقت و نظم انجام می‌پذیرد، خیلی وقتی از ما گرفته نمی‌شود. بنابراین به راحتی فرصت می‌کنیم هم به کارهای خودمان و هم به مسائل اینجا رسیدگی کنیم.
حسین طاهباز: ابتدا از شما تشکر می‌کنم که فرصتی دادید تا بتوانیم رو در رو نظراتمان را راجع به این مدرسه تشریح کنیم. خُب، داستان ما کاملاً متفاوت است. خانواده ما یک چند سالی را در ایران نبوده و به همین دلیل یک مقداری از فضای مدارس در ایران دور بودیم. ما برای ۴ سال به کانادا مهاجرت کردیم و پسرم در آنجا مشغول به تحصیل شد. زمانی که تصمیم ما برای بازگشت قطعی می‌شد، خُب، طبیعی بود که در جستجوی دبیرستانی مناسب برای پسرمان در ایران باشیم. خاطرم هست که شهریورماه بود و ما برای پایه سوم دبیرستان در جستجوی مدرسهٔ با کیفیتی بودیم. خیلی‌ها پیشنهاد می‌دادند در مدارس بین‌المللی در تهران ثبت‌نام کنیم، ولی مادر پارسا به واسطه اینکه تصمیم داشتیم، پسرمان کنکور را هم در ایران بدهد، به دنبال یک مدرسه خوب داخلی می‌گشت. بیشتر کار‌ها و زحمت‌های تحصیلی پارسا با مادرش بود، تا جائی‌که ایشان چون احتمال می‌دادند که به ایران برگردیم و پارسا مجبور شود در کنکور ایران شرکت کند، در آنجا با پارسا، دروسی نظیر زبان و ادبیات فارسی و عربی را نیز کار می‌کردند. خلاصه اینکه ما‌شناختی از وضعیت مدارس داخلی نداشتیم و همسرم با تحقیقات اینترنتی چند مدرسه را مّد نظر قرار داد و در نهایت، به بهترین گزینه، یعنی دبیرستان علامه طباطبایی رسید و از آنجا که این واحد به منزلمان نزدیک‌تر بود، در این واحد ثبت‌نام کردیم. در ابتدا مسئولین مجتمع علامه طباطبایی با توجه به اینکه پارسا مدتی ایران نبود، نگران بودند که آیا او می‌تواند خود را با شرایط جدید هماهنگ کند یا خیر؟ خلاصه، پارسا هفتهٔ سوم مهر به کلاس درس رفت و از آنجا که این مدرسه از اوایل تابستان کار آموزشی خود را شروع می‌کند، خُب، به نظر می‌آمد که پارسا خیلی عقب باشد، ولی واقعاً جا دارد از همهٔ مربیان مدرسه تشکر کنم که با کمک خود، پارسا را به بهترین نحو آماده و به کلاس درس رساندند. به ویژه مشاور پایه ایشان جناب آقای «ولی‌زاده»، خیلی در این رابطه کمک کردند. من خیلی خوشحالم که پسر من در کنار سایر بچه‌های این مدرسه، خودشان می‌توانند در مسیری قرار بگیرند که به موفقیت منجر شود و همهٔ این‌ها مدیون زیرساخت‌های مناسب این مدرسه و جهت‌گیری درست مدیران این مجموعه است.
خانم محبوبی شما بیش از ۳ سال است که در این انجمن حضور دارید. اگر بخواهید یک دسته‌بندی از توقعات و انتظارات دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان انجام دهید، به چه نکاتی اشاره می‌کنید؟
در درجه اول با توجه به سیستم آموزشی که در کشور موجود است، همهٔ خانواده‌ها تمایل دارند که فرزندانشان در کنکور قبول شوند. به همین منظور خانواده‌ها و دانش‌آموزان تمایل دارند مدرسه از یک کادر مجرب آموزشی و علمی برخوردار باشد. خوشبختانه آقای «تمیمی» خودشان در این زمینه دغدغه دارند و خیلی تلاش می‌کنند که بهترین‌ها به سیستم آموزشی مدرسه جذب شوند. یکی از مشکلاتی که سابقاً موجود بود و مورد اعتراض خیلی‌ها قرار می‌گرفت، محل فیزیکی مدرسه بود که خوشبختانه این مسأله هم با جابجایی به محل فعلی، حل شد. برای ورزش، بچه‌ها از امسال به سالن ورزشی می‌روند و این هم از نقاط قوت مدرسه و مورد تأیید و رضایت خانواده‌هاست که لازم بود بدان اشاره کنم. اما نکته‌ای که هنوز باقی است، به‌روزرسانی سایت مدرسه است که با پیگیری متوجه شدیم، این اشکال از خودِ مجتمع است و قول داده‌اند که به زودی مرتفع شود.
خانم محبوبی در پایان چه آرزویی برای بچه‌های مدرسه علامه طباطبایی دارید و تمایل دارید آن‌ها را در چه جایگاهی ببینید؟
آرزوی سلامتی و موفقیت برای همهٔ بچه‌ها را دارم. امیدوارم همهٔ آن‌ها در درجهٔ اول انسانِ خوب و موفقی باشند، نه لزوماً و فقط دکتر و مهندس موفق. اغلب دانش‌آموزان هر چند که موفق می‌شوند به دانشگاه راه پیدا کنند، ولی به لحاظ روابط اجتماعی در سطح ضعیفی قرار دارند. به لطف خدا مدارس علامه طباطبایی در این زمینه هم با بچه‌ها خیلی خوب کار می‌کند و من از این بابت خیلی خوشحالم.
آقای طاهباز شما، چه چیز را برای این بچه‌ها بهترین می‌دانید و آرزوی شما برای فرزندان این مدرسه چیست؟
من اول آرزو دارم همانند آنچه خانم محبوبی در مورد سایت مدرسه اشاره کردند، روزی شاهد پیشرفت‌های خوب در این زمینه و تسهیل امر آموزش در رابطهٔ دانش‌آموزان و معلمان از طریق سایت باشیم. فکر می‌کنم می‌تواند خیلی مفید باشد و مورد توجه دانش‌آموزان واقع شود. لذا امیدوارم در آینده نزدیک شاهد این موضوع باشیم. لازم است از همهٔ مدیران و مسئولان مدرسه به خاطر هماهنگی و نظم در کار‌ها تشکر کنم. از آقای «جلوه» هم خیلی تشکر می‌کنم. در نهایت معتقدم که حرف نهایی را خودِ بچه‌ها می‌زنند و ما باید فقط مسیر را برایشان هموار کنیم.
